پاستیل

پاستیل نوعی آب نبات منحصر به فرد است که از ژلاتین، شیرین کننده ها، طعم دهنده ها و رنگ ها تشکیل می شود. با توجه به ماهیت آن، می توان تنوع بسیار زیادی در خط تولید پاستیل به وجود آورد. پاستیل در ابتدا در اوایل دهه 1900 در آلمان توسعه یافت و در دهه 1980 محبوبیت آن در ایالات متحده به دست آمد. امروزه به محبوبیت بسیار بالایی در سراسر جهان دست پیدا کرده است.

مواد خام مورد استفاده در پاستیل

دستورالعمل های تولید پاستیل به طور معمول توسط تکنسین های با تجربه مواد غذایی و شیمیدانان توسعه می یابد. با ترکیب مواد مختلف، آنها می توانند ویژگی های مختلف پاستیل ها مانند بافت، طعم و ظاهر آن ها را کنترل کنند. مواد اولیه اصلی برای تولید پاستیل شامل آب، ژلاتین، شیرین کننده، طعم و رنگ است.
عنصر اصلی برای تولید پاستیل ، همان ویژگی های ژله ای ژلاتین است. این پروتئین حاصل از بافت حیوانی است که در هنگام قرار دادن در آب، محلول های ضخیم یا ژل را تشکیل می دهد. هنگامی که در غلظت مناسب مورد استفاده قرار می گیرد، ژلاتین بافت جویدنی و چسبناک به پاستیل را می دهد. با این حال، از آنجایی که این ژلاتین ها به گونه ای هستند که هرچه بیشتر گرما ببینند نازک تر می شوند، پاستیل های تولید شده خاصیت ” آب شدن در دهان” را دارا هستند. بافت و مدت زمانی که طول می کشد تا پاستیل در دهان اصطلاحا آب شود، می تواند با استفاده از مقدار ژلاتینی که مورد استفاده قرار می گیرد، کنترل شود.
از آنجا که ژلاتین یک ترکیب کاملا بدون مزه و بدون بو است، از چربی، شیرین کننده ها و طعم دهنده ها در تولید پاستیل استفاده می شود تا پاستیل ها طعم و مزه بگیرند و بتوان آن ها را به فروش رساند.

قندهای مختلفی را می توان به عنوان شیرین کننده به پاستیل ها اضافه کرد، به عنوان نمونه:
ساکاروز: این قند از چغندر یا نیشکر بدست می آید و میزان شیرینی بالایی به پاستیل تولید شده، می دهد.
فروکتوز: این قند به طور قابل توجهی شیرین تر از شیرین کننده های معمولی موجود در بازار است که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد.
شربت ذرت: این شیرین کننده نیز در خط تولید پاستیل مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا از کراستالیزه شدن قندهای دیگر و از بین رفتن مزه جلوگیری می کند. همچنین، شربت ذرت به پاستیل ها ساختار مقاوم تری می دهد، رطوبت محصول را حفظ می کند و همچنین هزینه محصول نهایی را کاهش می دهد.
سوربیتول: یکی دیگر از شیرین کننده ها سوربیتول است که از مزایای آن حفظ رطوبت پاستیل ها می باشد.
علاوه بر اینکه این شیرین کننده ها به محصول نهایی طعم و مزه می دهند، برخی از این شیرین کننده ها نیز از رشد میکروب در پاستیل ها جلوگیری می کنند.
شیرین بودن پاستیل ها تنها یکی از ویژگی های خاص این محصول است. طعم های مصنوعی و طبیعی نیز برای ایجاد طعم منحصر به فرد، در پاستیل ها استفاده می شوند.

فرآیند تولید پاستیل
در ابتدا پاستیل های اولیه تولید می شوند، سپس آن ها را درون سینی های سرامیکی می ریزند. سینی های پر شده از پاستیلی که هنوز فرم نگرفته، باید تا حدودی خنک شوند و سپس پاستیل شکل گرفته از سینی ها جدا می شود. در تولید انبوه پاستیل، بهبود قابل ملاحظه ای در افزایش سرعت و کارایی این فرآیند صورت گرفته است.

ترکیب کردن مواد خام
تولید پاستیل با مرحله ترکیب کردن آغاز می شود. کارگران کارخانه، که به عنوان سازنده شناخته می شوند، دستورالعمل های مندرج در دستورالعمل تولید پاستیل را دنبال می کنند و مقدار مناسب از هر مواد خامی که در دستورالعمل به آن اشاره شده در مخازن مخلوط اصلی می ریزند تا این مواد خام تشکیل دهنده پاستیل، با هم مخلوط شوند. این مخازن که مجهز به قابلیت مخلوط کردن، گرمایش و خنک سازی هستند، در سایز بزرگ ساخته شده اند. بسته به اندازه، ترکیب کردن این ترکیبات مواد خام پاستیل می تواند از یک تا سه ساعت طول بکشد.
کنترل کیفیت
هنگامی که این مرحله به اتمام رسید، مواد حاصله را به آزمایشگاه کنترل کیفیت ( QC) می فرستند تا از کیفیت آن مطمئن شوند و بررسی های لازمه را روی این مواد انجام دهند.
قالب گیری
بعد از اینکه مواد اولیه با هم ترکیب شده و آزمایش QC روی آن انجام شد، آن را به وسیله پمپاژ و یا انتقال به یک ماشین قالب گیری نشاسته می فرستند. این دستگاه می تواند چند عمل را به طور خودکار انجام دهد. این ماشین، ماشین قالب گیری نشاسته نامیده می شود زیرا نشاسته جزء اصلی است. در این دستگاه وجود نشاسته سه دلیل اصلی دارد که در ادامه به آن اشاره شده:
1) وجود نشاسته باعث می شود که پاستیل به راحتی از قالب جدا شود در نتیجه جدا کردن آن به راحتی انجام می شود و پاستیل تولید شده خراب نمی شود.
2) وجود نشاسته در طول تمام فرآیندها از جمله خشک کردن و خنک کننده، باعث می شود که مواد از جای خود درون قالب ها حرکت نکنند.
3) در نهایت باعث می شود که رطوبت لازم به راحتی جذب پاستیل ها شود و به آنها بافت مناسب را می دهد.
نوار نقاله
فرآیند تولید پاستیل یک فرآیند به هم پیوسته است. در ابتدای این مرحله ، سینی هایی که حاوی پاستیل هایی هستند که سرد شده و شکل گرفته اند، در یک قسمت انباشته می شوند. سپس سینی ها یکی یکی با زمان بندی خاصی بر روی یک نوار نقاله قرار می گیرند که آن ها را به بخش بعدی خط تولید هدایت می کند.
جداسازی
هنگامی که سینی ها به وسیله نوار نقاله به این قسمت می رسند، با کمک دستگاه مخصوصی وارونه می شوند تا پاستیل ها از سینی(قالب) جدا شوند و بر روی یک صفحه فلزی که در حال ارتعاش است، ریخته شوند. عمل ارتعاش به همراه برس های نوسانی انجام می شود که تمام نشاسته های اضافی را از پاستیل ها جدا می کنند.
پاک سازی نشاسته
نشاسته اضافه ای که از روی پاستیل ها برداشته شده در فرآیندی مجددا مورد استفاده قرار می گیرد، اما ابتدا باید آن را تمیز، خشک و یا در غیر اینصورت بازسازی کرد.
بسته بندی
سپس پاستیل های آماده شده به وسیله نوار نقاله به قسمت بسته بندی ارسال می شوند و توسط پرکن بسته توزین و بسته بندی می شود.

Views: 11