کدگذاری بهعنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات یدکی، مدارک و اموال سازمانها، سالهاست که در سطح شرکتها و زنجیرههایتأمین مورد استفاده قرار میگیرد. با کمک این سیستمها جریان اطلاعات به ویژه جریان اطلاعات محصول و موجودیها تسهیل شده و تمام واحدها بهویژه در شرکتهای بزرگ برداشت یکسان و ثابتی را از هر کد دارند که صحت اطلاعات برنامهریزی را تأمین میکند.
شناسایی مهمترین قلم سیستم کدگذاری است چون امکان تشخیص منحصر به فرد هر قلم عرضه شده را فراهم میکند. شناسایی شامل بر تعیین کمترین دادههای مورد نیاز برای مشخص کردن ویژگیهای اساسی یک قلم کالا است یعنی آن ویژگیهایی که یک هویت یکتا را به آن قلم کالا میدهد و آن را از دیگر کالاها متمایز میسازد.
تاکنون، به طور سنتی شرکتها برای ردیابی و شناسایی محصولات خود از سیستمهای کدگذاری داخلی استفاده میکردهاند. این روش زمانی مناسب بود که زنجیرههایتأمین پیچیدگی کمتری داشتند و خود محصولات نیز سادهتر بودند. افزایش رقابت و تقاضای مشتریان برای دستیابی سریعتر به محصولات ارزانتر جهان کسب وکار را تغییر داده است. برای رقابتی ماندن و همچنین دستیابی به سودآوری، شرکتها باید بتوانند راههایی بیابند که هزینههای مبادلههای روزمره و تکراری آنها را کاهش دهد. این مبادلات بیشتر در حوزه خرید، صدور صورتحساب، ثبت حسابهای دریافتی و پرداختی قرار میگیرد. در چنین مبادلاتی است که تنوع کدگذاری محصولات در طول زنجیرهتأمین مشکلساز میشود.
زمان و هزینه صرف شده برای ترجمه یک شماره قطعه یا کد محصول به دیگری، در انبوه مبادلات قابل توجه بوده و خطاهای احتمالی در ترجمه، عامل بسیاری از مشکلات در تهیه صورتحسابها و انجام پرداختها است. در نتیجه این هزینههای مستقیم و غیرمستقیم ناشی از خطاها، هزینههای زنجیرهتأمین افزایش یافته و حاشیه سود کاهش مییابد.
علاوه بر مشکلات عملیاتی پیش گفته، با تنوع سیستمهای کدگذاری، صحت و وضوح دادههای تاریخی نیز کاهش مییابد. برای مثال خطاهای ناشی از ترجمه کدها در برخی موارد باعث میشود فروش کمتر از مقدار واقعی محاسبه شود و در برخی دیگر بیش از مقدار واقعی محاسبه شود. دادههای تاریخی برای پیشبینی تقاضا و در پی آن برنامهریزی تولید، کنترل موجودی و عملیات توزیع به کار میروند و خطا در آنها به خطا در تمام این مراحل منجر میشود. از اینرو، شرکتها برای هماهنگی اثربخش در زنجیرهتأمین، به یک کد محصول یکسان نیاز دارند که با جریان محصول در طول زنجیره، تغییر نیابد و برای همه اعضای زنجیره یک محصول را تداعی کند.
در ادامه این بخش برخی از مهمترین و پرکاربردترین سیستمهای کدگذاری در سطح بینالمللی مورد اشاره قرار میگیرند تا چارچوب مفهومی سیستمهای کدگذاری شامل بر تعاریف، اهداف، کارکردها و نتایج به کارگیری این سیستمها را در ذهن خواننده تداعی کند.
سيستم بینالمللی طبقهبندي استاندارد صنايع (International Standard Industrial Classification of All Economic Activities)
شوراي اجتماعي- اقتصادي سازمان ملل متحد به توصيه كميسيون آمار و با توجه به ضرورت مقايسه بينالمللي آمارهاي اقتصادي، متن اوليه طبقهبندي استاندارد بينالمللي همه رشته فعاليتهاي اقتصادي را در سال 1948 پذيرفت و به کشورهاي عضو سفارش كرد با پذيرفتن اين نظام به عنوان يك استاندارد ملّي و يا با تنظيم مجدد اطلاعات آماري خود مطابق با اين سيستم، براي مقايسات بينالمللي، از طبقهبندي ISIC استفاده كنند. این سیستم در سطوح ملّي و بينالمللي، در طبقهبندی اطلاعات برحسب نوع فعاليت اقتصادی در زمينههای جمعيت، توليد، اشتغال، درآمد ملّي و ساير آمارهاي اقتصادی مورد استفاده وسيع قرار گرفته و بسياري از كشورها برخي از سريهاي آماري خود را براساس ISIC تنظيم كردهاند.
سازمان ملل متحد (UN)، سازمان بينالمللي كار (ILO)( International Labour Organization) سازمان خواروبار و كشاورزي(Food and Agriculture Organisation) (FAO)، سازمان آموزشي، علمي و فرهنگي سازمان ملل متحد(United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation) (UNESCO) و ساير هيأتهاي بينالمللي از ISIC در انتشار و تجزيه و تحليل اطلاعات آماري خود استفاه میکنند. طبقه بندی آیسیک در سال ۱۹۴۸ تدوین و مورد تائید و تصویب کمیسیون اجتماعی و اقتصادی سازمان ملل متحد قرارگرفته و تجدید نظرهائی در سال های ۱۹۵۸ ، ۱۹۶۸ ، ۱۹۹۰ و ۲۰۰۲ در آن بعمل آمده و ویرایش آخر آن در سال 2003 انتشار يافته است. همچنين نسخه 4 اين سيستم نيز آماده شده و در چند کشور مورد استفاده قرار ميگيرد. به این ترتیب ISIC به ابزاري پايهاي براي مطالعات اقتصادي، پرورش و بهبود دادههاي قابل مقايسه بينالمللي و ملّي تبدیل شده است.
سیستم ISIC یک طبقهبندی بر مبنای نوع فعالیت اقتصادی است و نه کالاها و خدمات. فعالیتی که یک بنگاه اقتصادی انجام میدهد بر اساس نوع عملیات تولیدی که به آن میپردازد مشخص شده و بر همین مبنا این بنگاه با دیگر بنگاهها گروهبندی میشود. در نوع عملیات، دستی یا مکانیزه بودن آن اهمیت ندارد.
ساختار ISIC
در اين سيستم ابتدا همه فعاليتهاي اقتصادي به بخش هاي اصلی استاندارد تقسيمبندي ميشوند، سپس تمامی فعاليتها در رده، گروه و طبقه خود قرار ميگيرند.
معیارهای این طبقهبندی شامل :
(1) ویژگی کالاها و خدمات تولید شده،
(2) کاربرد کالاها و خدمات
(3) دروندادها، فرایند و فناوری تولید است.
طبقات آیسیک در جزئی ترین سطح آن (دسته ها) بر اساس آنچه که در بیشتر کشورها بعنوان ترکیب مرسوم فعالیت ها در واحدهای آماری تعریف شده طراحی شده است . گروه ها و قسمت ها سطوح کلی تر این طبقه بندی، واحدهای آماری را برحسب ویژگی ها ، تکنولوژی ، سازمان و منابع مالی تولید ترکیب می کند.
کدهای استاندارد طبقهبندی صنعتی (SIC) اعدادی چهار رقمی هستند که از سوی ایالات متحده به مراکز تجاری اختصاص مییابند تا نشانگر نوع فعالیت اصلی مجموعه و شیوهای برای شناسایی آن باشند. این شکل از طبقهبندی به وجود آمد تا روند جمعآوری، استفاده و تحلیل اطلاعات موجود پیرامون شرکتها و موسسههای اقتصادی را تسهیل کرده و مبنایی واحد و یکپارچه در زمینه نحوه جمعآوری اطلاعاتی آماری توسط آژانسهای مختلف فدرال دولت آمریکا، آژانسهای ایالتی و موسسههای خصوصی ارائه این دادهها فراهم آورد.
براساس این شیوه طبقهبندی همه اطلاعات مرتبط با فعالیتهای اقتصادی، کشاورزی، جنگلداری، صیادی، شکار و دامداری، معدنکاری، ساخت و ساز، تولید، حمل و نقل، ارتباطات، الکتریسیته، گاز و سرویسهای بهداشتی همه در یک کد چهار رقمی پوشش داده میشود.
نحوه رمزگشایی از ISIC
دو رقم اول کد نشانگر صنعتی است که موسسه در آن فعالیت دارد رقم سوم نشانگر گروه صنعتی و رقم چهارم نشانگر عنوان اختصاصی رستهای است که فعالیت در حوزه آن انجام میشود.
به عنوان مثال فعاليت دامداري روزانه (توليد لبنيات) به اين صورت طبقهبندي ميگردد:
بخش (01) : كشاورزي، شكار و جنگلداري
رده (011) : كشاورزي و فعاليتهاي مرتبط
گروه (0112) : دامداري
طبقه (01121) : فعاليتهاي دامداري روزانه (توليد لبنيات)
به عنوان مثال
* ۳۶ محصولات الکترونیکی و سایر تجهیزات وابسته
* ۳۶۷ قطعات الکترونیکی و اجزای جانبی
* ۳۶۲ مدارهای چاپی
توجه: عدد ۹ معمولا در جز سوم یا چهارم کد و برای نشان دادن صنایع به کار میرود که در جاهای دیگر طبقهبندی شدهاند (NEC).
در ISIC برقراری تناظر یک به یک میان فعالیتهای اقتصادی و کالاها وجود ندارد و این سیستم برای ارزیابی داده های کالا، در هیچ سطحی، طراحی نشده است. برای این هدف طبقهبندی CPC طراحی شده که در ادامه این فصل، به آن نیز پرداخته خواهد شد.
در مطالعه مفاهیم اقتصادی، بررسی همزمان تمام عناصر همیشه ممکن نیست. برای هدف تجزیه و تحلیل، عناصر ویژهای انتخاب و بر مبنای ویژگیهای خاص گروهبندی شوند. بنابراین تمام فرایندهای اقتصادی که در شکل آماری توصیف میشوند به طبقهبندی آماری نیاز دارند. هدف از ISIC طبقهبندی استاندارد فعالیتهای اقتصادی تولیدی است به گونهای که بتوان از آن برای گردآوری و نمایش آمار مرتبط بهره برد. مزاياي اين سيستم بيشتر در سطح كلان اقتصادي مورد توجه است، به طوری که با استفاده از اين سيستم همه دادهها و آمار فعاليت هاي اقتصادي يك كشور به صورتی قابل درك و مقایسه در سطح بينالمللي طبقهبندي و ارائه ميشود.
دانلود کد آیسیک صنایع تبدیلی
دانلود تمامی کدهای آیسیک
طبقهبندي بر مبنای محصول Central Product Classification (CPC)
از ابتدای دهه 1970 میلادی با محوریت کمیسیون آمار سازمان ملل متحد و همکاری برخی دیگر از سازمانهای بینالمللی مانند اداره آمار جوامع اروپاییStatistical Office of the European Communities (Eurostat) تلاشی با هدف دستیابی به سیستمی هماهنگ با ISIC در طبقهبندی کالا و خدمات، آغاز شد. در نتیجه این تلاش، نسخه 1 این استاندارد در سال 1998 و نسخه 1.1 آن در سال 2002 منتشر شد. هدف از CPC ایجاد چارچوبی برای مقایسه آمار کالاها و خدمات در سطح بینالمللی است . همچنین این سیستم برای سازگار ساختن این آمارها با استانداردهای بینالمللی نقش یک راهنما را بر عهده دارد. سیستم CPC در اصل برای افزايش هماهنگي ميان حوزههای مختلف اقتصادی و آمارهاي مرتبط و نیز برای تقویت نقش حسابهای ملّي به عنوان ابزاری برای هماهنگ ساختن آمارهاي اقتصادي توسعه یافته است .
كشورها و سازمانهايي كه نيازمند يك استاندارد طبقهبندي مبتني بر محصول هستند تا از آن به عنوان ابزاري براي جمعآوري و طبقهبندي تمامی انواع آمارهايي که مستلزم جزئيات محصول است بهرهگيري نمايند ميتوانند از اين سيستم استفاده نمايند. اين آمارها ميتواند توليد، مصرف کالای واسطه و نهايي، تشکيل سرمايه و تجارت خارجي را تحت پوشش قرار دهد. چنین آمارهایی ممکن است به جريانهاي کالا، سهام يا ترازنامه اشاره داشته باشد و یا در جداول داده- ستاده، تراز پرداختها یا دیگر گزارشهای تحليلي تدوين شود.
هر نوع کالا یا خدمتی که در CPC شناسایی شده به گونهای توصیف میشود که به طور طبیعی فقط با یکی از فعالیتهای ISIC تولید شود. همچنین اگرچه تفاوت قائل شدن میان کالا و خدمت از دید تئوریک مورد توجه است و حتی در تهیه و تحلیل برخی از آمارهای اقتصادی مورد نیاز است در CPC به تفکیک ایندو نیازی نیست. سیستم CPC برای هر محصولی که در سطح ملّی و بینالمللی دادوستد شده یا به صورت موجودی نگهداری میشود طبقهبندی دارد.
ساختار CPC
سیستم کدگذاری در CPC سلسله مراتبی و کاملاً رقمی است. این طبقهبندی شامل است بر:
- بخش(Section): با رقم نخست مشخص میشود
- قسمت(Division): با رقم اول و دوم مشخص میشود
- گروه: با سه رقم نخست مشخص میشود
- کلاس: با چهار رقم نخست مشخص میشود
- زیرکلاس: با تمام پنج رقم مشخص میشود
کد هر بخش از 0 تا 9 است و هر بخش به 9 قسمت تقسیم میشود. در رقم سوم کد، هر قسمت هم به 9 گروه تقسیم میشود که هر گروه به 9 کلاس و در انتها هر کلاس به 9 زیر کلاس تقسیم میشود.
به طور کلی در CPC، 9 بخش 70 قسمت، 305 گروه، 1167 کلاس و 2092 زیر کلاس وجود دارد. ارقام کد CPC دارای 5 رقم است که هیچ جدا کنندهای بین آنها نیست تا با کد دیگری در سازمان ملل متحد به نام استاندارد بینالمللی طبقهبندی تجارت(Standard International Trade Classification)، که آن هم پنج رقم اما با یک نقطه در سمت راست رقم سوم دارد، اشتباه نشود.
این ساختار طبقهبندی در CPC باعث میشود تا بتوان سطوح مختلفی از جزئیات در این طبقهبندی را برای اهداف مختلف آماری به کار گرفت. برای مثال برای حسابداری ملّی، سطح جزئیات مورد نیاز با سطح آماری صنایع متفاوت است؛ همچنین دادههای تولید به دست آمده از بنگاهها معمولاً با جزئیات بسیار بیشتری از دادههای تشکیل سرمایه طبقهبندی میشوند.
علت انتخاب ISIC به عنوان سیستم طبقه بندی:
- طبقه بندی ISIC در برگیرنده کلیه فعالیت های اقتصادی و اجتماعی در سطح بین المللی می باشد .
- امکان مقایسه روند فعالیت ها در سطح ملی و بین المللی در صورت بکار گیری طبقه بندی ISIC وجود دارد.
- توصیه کمیسیون آمار سازمان ملل متحد به کلیه کشورهای عضو جهت استفاده از طبقه بندی ISIC.
- استفاده 98 کشور در قاره های مختلف جهان از طبقه بندی ISIC.
بکار گیری طبقه بندی ISIC در اغلب سازمان های اقتصادی و صنعتی ایران ( مرکز آمار ایران ، وزارت صنایع و معادن ، بانک مرکزی ، وزارت جهاد کشاورزی ، معاونت ارزی وزارت نیرو و …)
در سال ۱۹۸۷ اداره مدیریت و بودجه (DMB ) کدهای SIC را منطبق با روند پرسرعت تحولات اقتصادی کاملا از نو تدوین کرد.
در سال ۱۹۹۲ و به عنوان نتیجه مستقیم کنفرانس بینالمللی طبقهبندی فعالیتهای اقتصادی در سال قبل از آن OMB اقدام به ایجاد کمیته سیاستگذاری طبقهبندی موسسههای اقتصادی برای تبیین نوعی سیستم طبقهبندی جدید کرد.
در سال ۱۹۹۷ اعلام شد سیستم جدید NAICS )طبقهبندی صنعتی آمریکای شمالی) به گونهای طراحی شده تا امکان پیوستن کانادا و مکزیک به ارزیابی حیطههای انطباقپذیر در هر سه سیستم فراهم آید. این سیستم همه صنایع، خدمات و فناوریهای نوین جدید و در حال ظهور را میتواند پوشش دهد. تصمیم گرفته شده در آینده سیستم چهار رقمی SIC به سیستم شش رقمی NAICS تغییر پیدا کند.
استفاده وسیعی از آیسیک هم در سطح ملی و هم در سطح بین المللی در طبقه بندی اطلاعات بر حسب نوع فعالیت در زمینه های جمعیت، تولید، استخدام، تولید ناخالص ملی و سایر فعالیت های اقتصادی بعمل آمده است.
همچنین شما می توانید با استفاده از لینک وزارت صنعت، معدن و تجارت که در زیر آمده کد آیسیک محصول و یا خدمات مورد نظر خود را جستجو نمایید.
جستجوی کدهای آیسیک محصولات و خدمات
در ارتباط با SIC
(SIC) Standard Industrial Classification سیستم دولت امریکا برای طبقه بندی صنایع می باشد که به صورت یک کد ۵ رقمی در سال ۱۹۳۷ پایه گذاری گردید . در سال ۱۹۹۷در سیستم طبقه بندی صنعتی آمریکای شمالی ((NACCS)) این سیستم با یک کد ۶ رقمی جایگزین شد اما دپارتمان و آژانس دولت مرکزی از قبیل (SEC) هنوز از کدهای (SIC) استفاده می کنند .
لینک زیر کدهای SIC را از ویکی پدیا در اختیارتان قرار می دهد :
با توجه به تنوع بسيار زياد فعاليت ها و محصولات، روش هاي متعددي براي طبقه بندي آنها ايجاد شده است. يكي از اين طبقه بندي ها، طبقه بندي آيسيك است كه تا سطح 4 رقم به صورت بين المللي پذيرفته شده است. براي ارتباط فعاليت ها با محصولات مرتبط، وزارت صنعت، معدن و تجارت طبقه بندي آيسيك را تا سطح 10 رقم توسعه داده است.
Review Overview
بازدیدها: 32
از اطلاعاتتون بهره مند شدیم . ممنون